Informacje ogólne:
Życiorys:
Wykształcenie i działalność zawodowa
Jest wnukiem Władysława, żołnierza 13 Pułku Ułanów Wileńskich i Batalionów Chłopskich, synem byłego ministra zdrowia, a także bratankiem dwóch polityków.Absolwent II Liceum Ogólnokształcącego im. Króla Jana III Sobieskiego w Krakowie oraz ukończył studia na Wydziale Lekarskim Collegium Medicum Uniwersytetu Jagiellońskiego w 2006 roku, a następnie został asystentem w Katedrze Chorób Wewnętrznych i Medycyny Wsi CM UJ. W 2010 roku uzyskał stopień doktora nauk medycznych na macierzystej uczelni. W 2009 roku ożenił się z Agnieszką, z którą rozwiódł się w 2016 roku. W 2019 roku poślubił Paulinę Wojas, córkę wójta gminy Gdów. Mają dwie córki: Zofię i Różę. Deklaruje się jako katolik. Jako lekarz podjął praktykę, a w 2021 roku, w trakcie pandemii COVID-19, powrócił do niej jako wolontariusz w Szpitalu Specjalistycznym im. Józefa Dietla w Krakowie.
Działalność Polityczna
Od 2000 roku związany z Polskim Stronnictwem Ludowym. Był jednym z założycieli Forum Młodych Ludowców. W latach 2008-2012 pełnił funkcję sekretarza Naczelnego Komitetu Wykonawczego PSL. W 2010 roku kandydował do Rady Miasta Krakowa i uzyskał mandat radnego zastępując Jacka Majchrowskiego, który został wybrany na urząd prezydenta miasta. Pracował w różnych komisjach, takich jak Komisja Rodziny i Polityki Społecznej, Komisja Zdrowia i Profilaktyki oraz Uzdrowiskowa, Komisja Mienia i Przedsiębiorczości. 10 listopada 2011 roku został oficjalnym kandydatem PSL na urząd ministra pracy i polityki społecznej w drugim rządzie Donalda Tuska. 18 listopada został zaprzysiężony na ten urząd, rezygnując dzień później z mandatu radnego w Krakowie. 1 grudnia 2012 roku został wiceprezesem PSL. W wyborach do Parlamentu Europejskiego w 2014 roku był liderem listy PSL w okręgu nr 9 (województwo podkarpackie), ale nie uzyskał mandatu eurodeputowanego, zdobywając 12 667 głosów. 22 września 2014 roku został ponownie mianowany ministrem pracy i polityki społecznej w rządzie Ewy Kopacz. W wyborach parlamentarnych w 2015 roku otworzył listę PSL do Sejmu w okręgu tarnowskim i uzyskał mandat posła na Sejm VIII kadencji, zdobywając 12 171 głosów. W maju 2012 roku został przewodniczącym Rady Głównej Krajowego Zrzeszenia LZS, pełniąc tę funkcję do listopada 2021 roku.
7 listopada 2015 Rada Naczelna PSL wybrała go na stanowisko prezesa partii. Wkrótce potem został także wybrany na przewodniczącego klubu parlamentarnego PSL. Był następnie wybierany na prezesa PSL przez partyjne kongresy w 2016 i 2021 roku. Zakończył swoją funkcję ministra 16 listopada 2015 roku. W 2017 został wybrany do zarządu PKOl z ramienia LZS. W 2018 roku stanął na czele federacyjnego klubu poselskiego PSL-UED, przekształconego w 2019 roku w klub parlamentarny PSL - Koalicja Polska. W wyborach parlamentarnych w 2019 roku uzyskał reelekcję jako poseł, zdobywając 33 784 głosy. W listopadzie 2019 roku ponownie stanął na czele klubu parlamentarnego tworzonego przez swoje ugrupowanie, który nazwano Koalicją Polską - Polskim Stronnictwem Ludowym - Kukiz15, a później zmieniono nazwę na Koalicja Polska - PSL, UED, Konserwatyści. W grudniu 2019 roku ogłosił swoją kandydaturę na urząd prezydenta RP w wyborach w 2020 roku, z poparciem innych podmiotów Koalicji Polskiej. Jego kandydatura została zarejestrowana przez Państwową Komisję Wyborczą, ale ostatecznie głosowanie w maju nie odbyło się. W czerwcu 2020 roku został ponownie zarejestrowany jako kandydat na powtórzone wybory i zajął piąte miejsce w pierwszej turze, otrzymując 2,36% głosów. Przed drugą turą wyborów zasugerował poparcie dla Rafała Trzaskowskiego